We boffen maar dat we in Nederland wonen. Ieder seizoen kunnen we ten volle ervaren. Met alle geuren en kleuren die ieder jaar veranderen. Het verveelt nooit. Wat wel verveelt zijn heel andere dingen in het leven. En dat zit me weleens dwars.
Waarom kan ik bijvoorbeeld dat album van mijn favoriete artiest van twintig jaar geleden nu totaal niet meer waarderen? Sterker nog: dat ene nummer dat ik vorig jaar grijsdraaide kan ik nu niet meer aanhoren. En zo is het natuurlijk met meer dingen. Hobby’s uit het verleden liggen nu stof te vangen. De motivatie en het enthousiasme ervoor zijn simpelweg verdwenen. Vroeger keek ik om als er een mooie auto langsreed, nu kan het me nog maar weinig boeien.
Kwaliteit en instant gratificatie
Als ik hier langer over nadenk, dan gaat het nog een stap verder. Naast gewenning en misschien wel verwenning, is de lat ook steeds hoger komen te liggen. Zoals het gaat met wijn, zo gaat het vaak ook met andere dingen. Als je eenmaal hebt geproefd van hoe het ook kan smaken, dan wil je niet meer terug naar het oude. De kwaliteit van films en series gaat omhoog, van muziek, van spullen als kleding, auto’s, interieur en apparatuur. Het is eigenlijk te veel om op te noemen.
We raken meer en meer gewend aan steeds maar mooier, beter, gemakkelijker, lekkerder. Daar komt bij dat we tegenwoordig alles bijna meteen kunnen hebben. Waar we vroeger moesten sparen voor een mooie fiets, vooronderzoek deden en er dan een zorgvuldig in de winkel uitkozen, om die vervolgens mee naar huis te nemen, na maanden voorpret, bestellen we nu voor 23.00 uur een fiets bij bol.com om hem de volgende dag in huis te hebben.
We veranderen zonder het te beseffen
Van dit gegeven lag ik wakker. Want je komt een keer op het punt dat niets je meer kan bekoren. Niets je meer lijkt te raken. Wat ga je dan nog doen? En maakt dat niet enorm ongelukkig? Het antwoord op dit wakker liggen kwam tot mij door het boekje ‘Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt’, van monnik Haemin Sunim. Geen tip of advies, maar een constatering waar vrede in doorschemert. Hij schreef het volgende:
“Dingen die ik leuk vond toen ik jong was,
maar die me nu niets meer doen:
vliegreizen, all-you-can-eatbuffetten, horrorfilms,
de hele nacht opblijven.
Dingen waar ik van hou nu ik wat ouder ben:
Mozart, zilvervliesrijst, meditatie, tijd alleen doorbrengen,
regelmatig bewegen.
We veranderen zonder het te beseffen.
Zelfs nu zitten we midden in een verandering.”
En daar is het aloude antwoord van acceptatie. Inderdaad, vliegen, horrorfilms, opblijven, je hoeft mij er niet meer voor wakker te maken, terwijl het vroeger ongelooflijk spannend was. Er zijn nieuwe dingen voor in de plaats gekomen. Oude muziek heeft plaatsgemaakt voor nieuwe muziek. Oude passies zijn vervangen door nieuw enthousiasme. De wereld verandert en wij veranderen mee.
De vier jaargetijden
Als ik dan kijk naar de seizoenen, dan vertellen die ieder jaar hetzelfde verhaal: geen seizoen is hetzelfde en toch ook wel. Alles verandert en ik verander mee. In de lente stel ik mij open voor een nieuw begin en in de herfst laat ik los en leer ik vertragen. Ieder jaar opnieuw, maar nooit hetzelfde. Zo zal ook deze herfst hetzelfde lijken als al die jaren hiervoor. Toch leert ze ons dit jaar weer anders loslaten, anders vertragen en brengt ze nieuwe herinneringen met zich mee. Leven verveelt nooit.
Ds. Jaap Marinus
Foto: Jim Culp @ Flickr.com